Kaart van Tasmanië
Gilsemans, Isaac
Toen de expeditie van Abel Tasman eind november 1642 ten zuiden van Australië zeilden kwam er land in zicht voor de Zeehaen en de Heemskerck. Ze benaderden de zuidwestkust van het eiland volgden de kustlijn enkele dagen in oostelijke richting. Ze volgden zo de zuidwest
en zuidoostkust van het eiland en zagen onderweg meerdere kleinere eilanden, die ze vernoemden naar leden van de Raad van Indië, Tasman zelf en de vrouw van gouverneur-generaal Anthony van Diemen. Het grote eiland werd naar de gouverneur-generaal zelf vernoemd: Van Diemensland. Het werd later hernoemd als Tasmanië. Van 1 t/m 3 december lagen de schepen voor anker bij was nu Cape Frederick Hendrick heet in Dunallay, Tasmanië. Tasman stuurde verkenningstochten aan land om vers voedsel en drinkwater te vinden, maar dit bleek lastig te zijn. Ondanks dat men dacht muziek te horen en men rook zag, lukte het niet om contact te leggen met de lokale bevolking. Een vlag werd geplant om het eiland voor Nederland te claimen. Op 4 december haalden de schepen de ankers op en zeilden ze weer verder.
Isaac Gilsemans, koopman aan boord van de Zeehaen, tekende waarschijnlijk deze kaart die de kustlijn van Tasmanië toont en de baai waar de schepen voor anker lagen, die zij de Frederik Hendrik baai noemden. De kaart toont ook verschillende eilandjes die gezien werden nabij de Tasmaanse kust: de Wits eilanden, Swers eilanden, Maetsuyker eilanden, Borel eilanden, het eiland Tasman, Maria’s eiland, Schouten eiland en Vandelins eiland. Het laatste was waarschijnlijk het schiereiland Freycinet, dat voor een eiland werd aangezien.
Neem contact op met Nationaal Archief voor hergebruik en auteursrechten.